Janusz Majer Kierował i brał udział w ponad 20 wyprawach wysokogórskich, więkoszośc z nich zakończona była sukcesami, sam wielokrotnie atakował szczyty ośmiotysięczne. Bez jego dośwaidczenia i pracy w gorach wiele znakomitych dokonań polskich himalaistów nie miałoby wogóle miejsca. 1984 - Broad Peak 1985 - Kierownik wyprawy Lhotse South Face Ex 1986 - kierownik wyprawy Magic Line Exp na K2 - wszedł na wysokość 8200 1989 - uczestnik wyprawy na Everest, koordynował, zakończoną powodzeniem akcję ratunkową po Andrzeja Marciniaka 2006 kierownik wyprawy na Gasherbrum II - 9 członków ekspedycji stanęło na szczycie Piotr Pustelnik Pracownik naukowy Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej, doktor chemii, wszedł już na 13 ośmiotysięczników. Do Korony Himalajów brakuje mu tylko Annapurny. Jest twórcą projektu "Trzy Korony", czyli pomysłu na zdobycie Korony Ziemi, Koronki Ziemi (drugie co do wysokości szczyty kontynentów) i Korony Himalajów. Wychowanek, wieloletni członek i kilkukrotny prezes Akademickiego Klubu Górskiego w Łodzi. Współorganizator marszozbiegu Lawiny i imprezy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w schronisku "Samotnia" PTTK. Wejścia na wierzchołki ośmiotysięczników  19 lipca 1990 r. Gaszerbrum II (8035 m) 12 lipca 1992 r. Nanga Parbat (8125 m) 24 września 1993 r. Czo Oju (8201 m) 6 października 1993 r. Sziszapangma (8027 m) 26 września 1994 r. Dhaulagiri (8167 m) 12 maja 1995 r. Mount Everest (8848 m) wejście z tlenem 14 lipca 1996 r. K2 (8611 m) bez tlenu 15 lipca 1997 r. Gaszerbrum I (8068 m) 21 lipca 1997 r. Gaszerbrum II (8035 m) 15 maja 2000 r. Lhotse (8501 m) 15 maja 2001 r. Kanczendzonga (8598 m) wejście z tlenem 16 maja 2002 r. Makalu (8481 m) 17 maja 2003 r. Manaslu (8163 m) 22 lipca 2005 r. Rocky Summit (8006 m) (przedwierzchołek Broad Peak) 27 kwiecień 2010 r .Annapurna (8091 m ) Krzysztof Jerzy Wielicki  polski wspinacz, taternik, alpinista i himalaista. Jest piątym człowiekiem na Ziemi, który zdobył Koronę Himalajów i Karakorum. Na trzy z nich: Mount Everest, Kanczendzongę i Lhotse wszedł zimą jako pierwszy. Na Lhotse stanął samotnie w noc sylwestrową w gorsecie, który nosił po uszkodzeniu kręgosłupa w górach. Na Broad Peak "wbiegł" solo w ciągu jednego dnia (pierwsze na świecie wejście na ośmiotysięcznik w ciągu doby). Na Dhaulagiri (w 16 godzin) i Sziszapangmę wspiął się sam, wytyczając nowe drogi. Nikt też nie towarzyszył mu podczas wejścia na szczyt Gaszerbruma II. Świadkami samotnego wejścia na Nanga Parbat, jedną z największych ścian Ziemi, byli jedynie pakistańscy pasterze obserwujący jego wyczyn z oddalonych łąk. Brał udział w czterech wyprawach na K2. Dopiero podczas ostatniej, latem 1996, wytrwałość została nagrodzona wszedł na szczyt Filarem Północnym z dwoma włoskimi alpinistami. Po biwaku niedaleko szczytu zejście zamieniło się w dramatyczną i szczęśliwie zakończoną akcję sprowadzania skrajnie wycieńczonego Włocha. Podbój Korony Himalajów i Karakorum  Mount Everest (8848 m n.p.m.) 1980 I zimowe wejście na ośmiotysięcznik Broad Peak (8048 m) 1984 I wejście na ośmiotysięcznik i powrót do bazy w jedną dobę (21,5 h), wejście solo Manaslu (8163 m) 1984 nową drogą oraz 1992 drogą klasyczną Kanczendzonga (8586 m) 1986 I zimowe wejście Makalu (8463 m) 1986 nowym wariantem, w stylu alpejskim Lhotse (8511 m) 1988 I zimowe wejście, wejście solo, w gorsecie ortopedycznym Dhaulagiri (8156 m) 1990 nową drogą, wejście solo Annapurna (8091 m) 1991 drogą Boningtona Czo Oju (8201 m) 1993 polską drogą Sziszapangma (8021 m) 1993 nową drogą, wejście solo Gaszerbrum II (8035 m) 1995 drogą klasyczną, wejście solo oraz 2006 drogą klasyczną Gaszerbrum I (8068 m) 1995 drogą japońską, w stylu alpejskim K2 (8611 m) 1996 drogą japońską Nanga Parbat (8125 m) 1996 drogą Kinschofera, wejście solo Dariusz Załuski 1988 - Hagshu (6300 m) w Himalajach Zanskaru-pierwsze wejście. 1990 - Aconcagua (6960 m), Ameryka Południowa. 1993 - Borondo Sar (6800 m), Karakorum - pierwsze wejście. 1995 - Kilimandżaro (5895 m), Afryka. 1997 - Mount McKinley (6194 m), Ameryka Północna. 1997 - Gasherbrum II (8035 m). 2000 - Cho Oyu ( 8201 m). 2001 - Lhotse (8511 m). 2002 - wziął udział w wiosennej wyprawie na Makalu (8481 m). Uratował wówczas życie amerykańskiemu wspinaczowi, który zachorował na obrzęk płuc. Załuski sprowadził go z III (7600 m) obozu do bazy. Wcześniej z tego samego obozu sprowadził Włocha cierpiącego także na chorobę wysokości Bogusław Ogrodnik Od 2004 roku uprawia wspinaczkę wysokogórską. Brał udział w licznych wyprawach górskich. Jest zdobywcą Korony Ziemi, czyli wszystkich najwyższych szczytów każdego z kontynentów. Jest autorem i wykonawcą projektu 9000. Jest to przedsięwzięcie polegające na ustanowieniu największej deniwelacji czyli odległości między najwyższym i najniższym punktem na danym terenie. W tym przypadku wynosi ona 9000 metrów. Bogusław Ogrodnik zdobywając Mount Everest ustanowił wynik 8848 metrów. Następnie zszedł pod wodęna głębokość 152 dwa metry co w sumie dało 9000 metrów, czyli planowany rekord. Jest to pierwszy tego typu projekt. Do tej pory nikt nie podjął się podobnego wyzwania a ustanowiona deniwelacja prawdopodobnie znajdzie się w księdze rekordów Guinnessa Bohdan Jankowski  Taternik i alpinista, instruktor alpinizmu, zamiłowany fotograf, z zawodu elektronik, dr inż., pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej. Wspina się od 1959, najpierw w Tatrach (współautor pięciu nowych dróg), potem w Alpach (m.in. 1. polskie przejście, z J. Porębą, dr. Browna-Whillansa na zach. ścianie Aig. de Blaitiére, 1967). W latach 1969-2003 brał udział w licznych wyprawach, z których kilka osiągnęło wybitne wyniki sportowe i zajęło trwałe miejsce w histori i alpinizmu polskiego i światowego. W 1969 w Pamiro-Ałaju był współzdobywcą 5 dziewiczych szczytów, m.in.: 25-lecia Polski Ludowej (5207 m), Minteke (5484 m) i najwyższego szczytu tych gór Piku Skalistego (5621 m), a w 1970 w Pamirze wszedł na Pik Lenina (7134 m). Uczestniczył w wyprawach, które dokonały 1. wejścia (1971) na Kunyang Chhish (7852 m), w Karakorum i 1.wejścia zimowego (1979/80) na Mount Everest. Brał udział także w innych zimowych wyprawach Andrzeja Zawady: na Lhotse (8501 m) - pierwsza próba zdobycia zimą ośmiotysięcznika (1974), dwukrotnie (1987/88 i 2002/03) na K2 (8611 m), i dwukrotnie (1996/97 i 1997/98). na Nanga Parbat (8126 m). Bogdan Jankowski jest zasłużonym dla środowiska górskiego działaczem organizacyjnym. W 1977-92 był członkiem Zarządu PZA, a w kadencji 1995-98 pełnił funkcję wiceprezesa. W latach 1974-1980 był prezesem Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu i także przez wiele lat członkiem jego zarządu. Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec zajmuje się łącznością radiową w górach i kieruje zespołem łączności radiowej PZA. Jest pomysłodawcą i opiekunem nowoczesnej sieci łączności radiowej PZA w Tatrach; organizował łączność także podczas wypraw wysokogórskich. Od 1964 jest instruktorem alpinizmu, corocznie latem i zimą szkoli młodzież w COS PZA na Hali Gąsienicowej. Został dwukrotnie odznaczony złotym medalem "Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe" (1971, 1980) oraz otrzymał nagrodę "Fair Play" Polskiego Komitetu Olimpijskiego (1999). Jest współautorem książki Ostatni atak na Kunyang Chhish (1973) oraz autorem wielu artykułów w "Taterniku" i licznych zdjęć i panoram górskich. (MKi) Aleksander Lwow  Wspina się od 1970 roku. Od 1971 r. był członkiem Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu (do momentu jego rozwiązania się w 1998). Od 1999 r. jest członkiem Klubu Wysokogórskiego w Katowicach. I. przejście zimowe "Superdirettissimy" Kazalnicy Mięguszowieckiej, dokonane z Marianem Piekutowskim. 1974 i 1975 r. -mistrz Polski we wspinaczce na czas 1977- pierwsze przejście nową drogą lewego filara (3000 m) szczytu Kohe Szachaur 7116 m -wspólnie z Krzysztofem Wielickim i Jerzym Pietkiewiczem 1977 -Pik Rewolucji (6954 m) z J. Skorkiem, L. Wilczyńskim i J. Mączką w Pamirze -K2 8611 m (dwa razy, w tym raz w zimie), - Dhaulagiri 8167 m (dwa razy),  -Yalung Kang 8505 m (w zimie),  -Broad Peak 8047 m (w zimie)  -Everest (dwa razy).  1984-Manaslu 8163 m z K. Wielickim, 1986- Lhotse 8516 m z Tadeuszem Karolczakiem, 1987 Cho Oyu z Tadeuszem Karolczakiem 1993 Gasherbrum II z Piotrem Snopczyńskim i Lary Hallem Pierwsze polskie i jak dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie), wejście na Pumori 7165 m. Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition '91). Uczestniczył także w wyprawach na Latok III (1984 - wyprawa jeleniogórsko-wrocławska), Rakaposhi (1990), Diran (1991 - wyprawa amerykańska), Aconcagua (1995 i 1997 - był 3 razy na szczycie) i Khan Tengri (2000). Łącznie 18 razy wchodził na szczyty przekraczające 6000 m w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i Tien Szań. Za wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami Za wybitne osiągnięcia sportowe".